Ποιο είναι το μουσικό κομμάτι που συνοδεύει την διαφήμιση της Nescafe, ποιος είναι ο ταλαντούχος μουσικός που… μιξάρει με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο πίνει καφέ, ποια είναι η τραγική ιστορία που κρύβεται πίσω από το αρχικό τραγούδι.
Γιατί ακούγεται ξανά ένα τραγούδι του ’68…
Ο Will.i.am ριμίξαρε το κλασσικό κομμάτι “(Sittin’ On) The Dock of the Bay” του Otis Redding [1968], για χάρη της διαφημιστικής καμπάνιας του Nescafe Dolce Gusto. Ο ίδιος δήλωσε «δεν συγκρίνεται η αίσθηση να νιώθεις δημιουργικός ξαναδημιουργώντας ένα κλασσικό κομμάτι». Ο παραλληλισμός είναι εμφανής, παίρνεις κάτι κλασσικό (εν προκειμένω ένα τραγούδι ή έναν καφέ), και πειραματίζεσαι προσθέτοντας νέες… γεύσεις και αρώματα για να βγάλεις κάτι εντελώς καινούριο.
Στο κλιπ που προέκυψε, ο μουσικός εμφανίζεται να μιξάρει το τραγούδι στα decks αλλά και στο smartwatch του, ενώ απολαμβάνει τον εμπνευσμένο καφέ του.
Ο Will.i.am είναι ράπερ, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός, DJ, παραγωγός. Γεννημένος το 1975 στο Λος Άντζελες, έγινε γνωστός ως ιδρυτής του συγκροτήματος The Black Eyed Peas, έχοντας ωστόσο στο ενεργητικό του επίσης πολλές solo επιτυχίες αλλά και συνεργασίες με πολλούς καλλιτέχνες (Michael Jackson, Justin Bieber, Britney Spears, Lady Gaga, U2, Rihanna κ.α.). Έχει κερδίσει 7 βραβεία Γκράμι.
H τραγική μουσική ιστορία και το μακάβριο ρεκόρ…
Το “(Sittin’ On) The Dock of the Bay” είναι ένα τραγούδι του ερμηνευτή της soul Otis Redding ο οποίος το έγραψε μαζί με τον κιθαρίστα Steve Cropper. Ηχογραφήθηκε από τον Redding δυο φορές το 1967, την δεύτερη μάλιστα, λίγες μέρες πριν τον τραγικό θάνατό του σε αεροπορικό δυστύχημα. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1968 και εγινε το πρώτο… μεταθανάτιο σινγκλ ενός καλλιτέχνη που έγινε νο1 στις ΗΠΑ. Έφτασε μέχρι το νο3 στο Η.Βασίλειο.
Ο Redding άρχισε να γράφει τους στίχους τον Αύγουστο 1967 καθώς καθόταν δίπλα στο νερό, σε ένα πλωτό σπίτι που είχε νοικιάσει στο Sausalito της California, αναρρώνοντας από μια περιπέτεια υγείας του.
Στο τέλος του τραγουδιού ακούγεται ο Redding να σφυρίζει την μελωδία. Το σφύριγμα προέκυψε τυχαία: Όταν ο Redding ηχογράφησε το κομμάτι, δεν είχε γράψει στίχους για την τελευταία στροφή, και γι’ αυτό σφύριξε πάνω στο ρυθμό. Είχε σκοπό, όταν επιστρέψει στο Μέμφις, να ολοκληρώσει και την τελευταία στροφή, αλλά πέθανε πριν καταφέρει να το κάνει. Στην δεύτερη ηχογράφηση ανέλαβε ο συνεργάτης του, Sam “Bluzman” Taylor να κάνει το σφύριγμα. Στην τελική διαμόρφωση του τραγουδιού, μετά τον θάνατο του Redding, προστέθηκαν ήχοι από κύματα που σκάνε, καθώς ήταν επιθυμία του από την αρχή.
Πριν γράψει το τραγούδι αυτό, ο Redding είχε ακούσει το άλμπουμ των Beatles “ Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” από τους οποίους προφανώς επηρεάστηκε.
Ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των Αμερικανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ενώ συμπεριλήφθη και στο σάουντρακ της πολεμικής ταινίας «Platoon».
Το τραγούδι διατηρεί την 6η θέση στον κατάλογο με τα πιο συχνά ερμηνευμένα τραγούδια του 20ού αιώνα, με πάνω από 6 εκατομμύρια επίσημες εκτελέσεις.
Απέσπασε το Grammy για καλύτερη R&B ερμηνεία, και εκείνο του καλύτερου R&B τραγουδιού το 1968.
Το έχει διασκευάσει ο Michael Bolton το 1987, φτάνοντας στο νο11 του αμερικανικού τσαρτ, την υψηλότερη θέση που έχει φτάσει διασκευή του τραγουδιού. Άλλες επιτυχημένες διασκευές έχουν γίνει τόσο από ερμηνευτές της soul όσο και της folk rock και της country (Glen Campbell, Cher, Peggy Lee, Bob Dylan, Don Partridge, Percy Sledge, Dee Clark, Sam & Dave, Pearl Jam, Sara Bareilles, Garth Brooks κ.α.). Ακόμα και ο Sergio Mendes, ο βασιλιάς της Bossa, έχει κάνει μια, πιο.. λάτιν, εκτέλεση του τραγουδιού.
O Otis Ray Redding Junior γεννήθηκε στις 9 Σεπτέμβρη 1941, σκοτώθηκε στις 10 Δεκέμβρη 1967 σε ηλικία 26 ετών. Ήταν τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ανιχνευτής νέων ταλέντων. Παρόλο που χάθηκε νωρίς, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της Αμερικανικής μουσικής, και ένας από τους πρωτεργάτες και εμπνευστές της soul και της Rhythm and Blues. Επηρέασε πολλούς τραγουδιστές της δεκαετίας του 60, αλλά και αργότερα.
Credit: Good News Prime
